«لالایی ها» توسط مادران در جامعه احیا شوند
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۰۳۳۸۱
سید حسام بنی فاطمه در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: به میزانی که در استان اقوام داریم به همان میزان لالایی هم وجود دارد که مضامین آنها برگرفته از زیست بوم همان قوم است.
وی با اشاره به اینکه در بین لالاییهای قوم ترکمن وحدت و در بین قوم سیستانی شجاعت و رشادت پررنگ است، افزود: با توجه به اینکه عمده فعالیت طبریها در حوزه کشاورزی و باغداری است مفاهیم کار و تلاش در لالاییهای این قوم بسیار زیاد است که هرکدام از این مفاهیمها ارزشهایی چون ایثار، شجاعت، رشادت، حماسه، وحدت، تلاش، کوشش و آینده نگری در آن نهاده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رییس حوزه هنری استان گلستان با اشاره به اینکه در جامعه امروزی لالاییها در حال فراموشی است، گفت: اکنون به مرحلهای رسیده ایم که خانمهای نسل جدید ما از این لالاییها استفاده نمیکنند و به جای زمزمه لالایی برای فرزندان خود از موسیقی یا شبکههای تلویزیونی استفاده میکنند که این خود آسیب است.
وی با بیان اینکه لالاییها از مفاهیم بسیار بالایی برخوردار هستند، افزود: امروز باید زمزمه کردن لالاییها توسط مادران در جامعه احیا شود چرا که این کار نقش بسزایی در آینده فرزندان خواهد داشت.
بنی فاطمه احیای لالاییهای مادرانه را یکی از کارهای مهم دانست و گفت: برای انجام این کار باید رسانهها و دستگاههای فرهنگی همانند آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری ورود پیدا کنند و به شیوه درست موضوع را پیگیری کنند.
وی خاطرنشان کرد: اگر میخواهیم همان اثرات تربیتی فرزندان در گذشته را امروز در جامعه شاهد باشیم باید لالاییها را به همان شکل قبل در جامعه احیا کنیم.
رییس حوزه هنری استان گلستان گفت: کتاب گلستان چامهها به نویسندگی هوشنگ جاوید ویژه اقوام استان گلستان است که در سال ۹۷ به چاپ رسید که این کتاب نگاه پژوهشی دارد.
وی اظهار کرد: طبق برنامه ریزی های انجام شده سعی داریم در طول سال در حوزه کار پژوهشی پاتوقهای اندیشه ورزی را ایجاد کرده و آن را تقویت کنیم چرا که این کار اگر به صورت مقطعی باشد اثر گذار نخواهد بود.
بنی فاطمه دانشگاهها را مبدا فکر، اندیشه و تحولات دانست و اظهار کرد: اکنون در حال برنامه ریزی هستیم که نشست اندیشه ورزی با عنوان مبانی هنر انقلاب و اندیشههای شهید آوینی را به صورت ماهانه در یکی از دانشگاههای استان برگزار کنیم.
وی اظهار کرد: دانشجویانی که میخواهند با هنر انقلاب، اندیشههای هنر دینی و هنر متعهد آشنا شوند میتوانند با نشستهای اندیشه ورزی ارتباط برقرار کنند.
کد خبر 5913656منبع: مهر
کلیدواژه: گلستان ادبیات حماسی حوزه هنری گلستان بوشهر طوفان الاقصی فلسطین کرمانشاه دومین سفر رئیس جمهور به فارس خطبه های نماز جمعه تبریز سنندج راهپیمایی ایلام اردبیل همدان زلزله رژیم صهیونیستی لالایی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۰۳۳۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطبالدین صادقی: تئاترِ اصفهان را احیا کنید
ایسنا/اصفهان قطبالدین صادقی با بیان اینکه اصفهان در تئاتر، صاحب یکی از سنتهای بسیار درخشان است، گفت: برای احیای تئاترِ اصفهان به خلاقیت نیاز دارید، باید کار کنید، پژوهشگر میخواهید، به کُننده نیاز دارید و بدانید که بالاتر از حمایت نهادها، ارادۀ فردیِ آدمها و روشنبینی هنرمندان است که اهمیت دارد.
این پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: آنتونی گیدِنز (جامعهشناس و روانشناس) دربارۀ بازیابی هویت فردی و اجتماعی که قطعاً هویت فرهنگی را نیز شامل میشود جملۀ درخشانی دارد که باید به آن توجه جدی کرد؛ اساس کلام او این است که اول باید داشتههای خود را دستهبندی کنید، یعنی باید مشخص کرد که چه چیزهایی دارید؟ در گذشته چه کردهاید؟ چه چیزی آفریدهاید؟ از چه تکنیکها و روشهایی استفاده کردهاید؟ و چه محتوایی تولید کردید؟ بنابراین برای بررسی هویت، ابتدا باید همۀ این موارد توسط پژوهشگران، شناسایی و دستهبندی شود؛ یعنی در مرحلۀ نخست باید بدانید که صاحبِ چه گذشتهای هستید و در این گذشته چه چیزهایی وجود داشته؟ باید آنها را شناسایی و دستهبندی کنید.
او ادامه داد: نکتۀ دوم برای بازیابی هویت از نگاهِ «گیدِنز» آن است که شناساییِ گذشته به تنهایی کافی نیست، بلکه باید برای آن دست به تولید بزنید، یعنی آن را ادامه دهید و تولیداتِ شما در راستای داشتههای گذشته باشد. اما سومین و مهمترین موضوع این است که این تولیدات باید مداومت داشته باشد، یعنی به شکلی نباشد که الآن کاری را انجام دهید و پنج سال به کار دیگری بپردازید، درواقع باید کارِ خود را پشت سرهم و مانند یک جریان سیال و پیوسته انجام دهید.
این کارگردان، نویسنده و نمایشنامهنویس، تأکید کرد: با رعایت این موارد است که شما صاحب هویت میشوید. هویت، ماندن و ساختن است نه گریختن و خاطره تعریف کردن. خاطرههای نوستالژی هیچ ارزشی ندارند، اما زمانی این گذشته دارای ارزش است که آن را زنده کنید و به واقعیتِ روز تبدیل کرده و برای آن کار کنید و وقت و عمر و ابتکار بگذارید. در این صورت میتوانید هرکاری را انجام دهید.
صادقی افزود: اصفهان از دورۀ صفویه به بعد، نشانههای مهمِ زیادی درخصوص تئاتر مردمی، تئاتر کوچه و بازار، تئاتر مذهبی، و نقالی داشته و از همه مهمتر دارای تئاتر کمیک بوده که در نوع خود در ایران یگانه است و باید دوباره احیا شود، تئاترِ اصفهان را دوباره احیا کنید، بیافرینید.
او که یکی از شخصیتهای اثرگذار در حوزۀ تئاتر و سینمای ایران به شمار میرود، گفت: نباید نشست که ابر و ماه و خورشید و فلک آماده شوند تا شما یک گام بردارید! بلکه اگر لابه لای همین مشکلات و گرفتاریها و بحرانها و گرانی، یک قدم برداشتید عالی است، اما اگر قدمی برنداشتید هیچوقت به جایی نمیرسید.
این هنرمند و مترجم اضافه کرد: آیا گذشتگانِ ما همگی در رفاه بودهاند؟ اصلاً چنین نیست. حافظ را سه بار برای اعدام بردند و آخرینبار وقتی که به خانه برگشت دخترش از ترس و نگرانی، تمام لوحهای شعر او را پاک کرده بود و بعد از آن حافظ دق کرد. در آن شرایط، او حافظ شده است. یا ببینید که چه ستمهایی به مولانا و فردوسی و دیگران شده است! اما خودشان بودند که شرایط را به سود خود تغییر دادند. چگونه؟ با کار، با تلاش و خلاقیت، با ایمان به کار خودشان، صرفنظر از تشویق و تنبیه.
صادقی گفت: من یا کارِ خود را دوست دارم یا ندارم، این کاره هستم یا نیستم؛ اما نباید منتظر باشم تا فلانی من را تشویق یا تنبیه کند. تشویق یا تنبیهِ او در من ذرهای تأثیر ندارد، من کارِ خودم را میکنم.
این استاد دانشگاه افزود: آگاهی بر زیباییشناسیِ کارم و آگاهی بر محتوای درست و آگاهی بر سازنده بودنِ تئاتر، راهنمای من است. من کاری جز این در جامعه ندارم و باید وظیفهام را بهدرستی انجام دهم. باید این تعریف در میان همه وجود داشته باشد، نه اینکه فرد منتظر باشند که فلانی قدمی برای او بردارد و یا کمکی بکند تا او بتواند روی صحنه برود و سرفهای کند! چراکه با این تفکر به هیچجا نمیرسند.
او تأکید کرد: آدمهای بزرگ منتظرِ کسی نیستند، بلکه خودشان شرایط را فراهم میکنند و در بدترین شرایط، خلاقیتِ خود را ترک نمیکنند. قبل از هر چیز با آدمهای دارای اعتقاد کافی به کارشان نیاز دارید.
انتهای پیام